11 Aralık 2014
- See more at: http://hurbakis.net/content/anadilde-egitim-mi-anadinde-egitim-mi#sthash.i1O96NQb.dpuf
Anadilde Eğitim mi Anadinde Eğitim mi?
Anadilde eğitimi önemseyip anadinde eğitimi ıskalamak...
Üç Çeşit Kürt Vardır: Anadilde Eğitimi Önemseyen, Anadinde EğitimiÖnemseyen ve İkisini Önemseyen
Anadilde eğitimi önemseyip anadinde eğitimi ıskalayanlar Kürt kimliğinin sadece dilden ibaret olduğunu sanırlar. Anadinde eğitimi önceleyip dili ıskalayanlar da Kürt kimliğinin sadece İslam diniyle sınırlı olduğunusanırlar.
Eğer anadil tek başına kimlik olsaydı bir kişi Kürtçe öğrenince Kürt kabul edilmesi gerekirdi. Benzer şeklide eğer anadin tek başına bir kimlik olsaydı aynı dinin farklı milletten mensupları arasında fark olmaması gerekirdi.
Hepimiz biliriz ki aynı dine mensup faklı milletler dini de kendi kültürüne göre algılarlar ve içselleştirirler. Örneğin Alevi-Bektaşi geleneği Osmanlı son dönemine kadar Türklerde yaygındır. Kürtlerde ve İranlılarda ise daha çok Nakşi ve Kadiri geleneğin var olması ve Araplarda tasavvufun yaygın olmaması farklı İslam algılarına örnektir.
O nedenle Kürt kimliği denince ne dini tek başına önemseyenleri ne de dili tek başına önemseyenleri haklı görebiliriz.
Cumhuriyet döneminde Türkçülüğün devamında Türk kimliği bağlamında Türkçeyi ve eski Türk kültürünü öne çıkarmak ve Türk kimliğini dil-eski kültür üzerinden inşa etmek bir tür sekülerleşme projesiydi.
Bunun karşısında Türk kültürünü ve dilini önemsemeyip dini tek kimlik öğesi olarak kabul eden bir anlayışın geliştiğini görüyoruz. Bu anlayış önce Cumhuriyetin sekülerleştirme projesine karşı çıkış olan Nurculuk içinden devam etmiştir. Arapça ve farsça ağırlıklı kimi zaman dil kutsiyetine varan ve öz Türkçe karşıtlığı şeklinde bir duruşu olmuştur bu hareketin.
Yetmişli yıllardan itibaren Müslüman Kardeşler ve İran devrimi literatürü üzerinden Arap-Fars dünyasından yapılan çevirilerle milli kimliği görmezden gelen bir İslam anlayışı. Bu çıkış “vatan sevgisini imandandır” söylemiyle milliyetçiliği dinin sanki en temel ilkesiymiş gibi öne süren teze karşı üretilen anti tezdir.
Benzer sürecin Kürtlerde de geliştiğini görüyoruz. Kürtçeyi ve eski Kürt tarihini ve kültürünü önemseyen seküler tezin dini önemsemek şöyle dursun dini zararlı ve ulusal kimlik için tehdit olarak gören bir anlayış gelişmiştir.
Bunun karşısında veya yanında bir de Kürt dilini, tarihini ve kültürünü önemsemek yerine Kürt kimliğini Müslümanlık ile özdeş görüp gerisini önemsemeyen hatta Müslüman olmanın önünde engel olarak gören anlayış.
Bu iki anlayışın da ne dine ne de tarihsel gerçekliğe uygun olduğunu söyleyemeyiz. Ne din bir milletten Müslüman olunca bütün kültürünü bir kenara itmesini ister ne de böyle bir şey doğal olarak mümkündür.
O nedenle Kürt kimliğini ne Anadilde eğitimle özdeşleştirmek ne deAnadinde eğitimle özdeşleştirmek doğru değildir.
Her ikisi de ister insan hakları penceresinden bakalım ister kimliği oluşturan sosyolojik ögeler bakımından bakalım her iki durumda da vazgeçilmezdir.
Bu yüzden anadini veya anadinde eğitimi önemsiz bulmak da tıpkı anadili unutturmak veya yasaklamak gibi belki daha ağır bir asimilasyon girişimidir.
Yani Kürt sorunu veya Çözüm Süreci bağlamında düşünüldüğünde Anadinde eğitimi Anadilde eğitimin gölgesinde bırakmak da var olan bir sorunu yok saymak ve sorunu görmezden gelmektir.
Kürt siyaseti eğer Kürt sorununda Anadinde eğitimi yok sayarsa veya gereksiz görürse, Anadilde eğitimi yok sayan Türk siyasetinden farkı kalmaz.
http://hurbakis.net/content/anadilde-egitim-mi-anadinde-egitim-mi
